Bekle Biraz Sabah Olsun

Henüz gün ağarmadı be sevgilim, bekle biraz önce sabah olsun. Yara gibi tenimizde açan sevda henüz sönmedi ki. Nereye gidecek, hangi kapıda benim yüreğimi köz edeceksin?

Çok mu hırpaladım seni, ondan mı yüzüme bakan mahzun halin. Aşk aslında birazda vahşi değil mi? En kıyamadığın, en sevdiğin lakin en çokta üzdüğün o değil mi?

Neler koyduk aramıza, bir demlik çaya nice sohbetler sığdırdık. Hıçkırıklarımız boğazımıza düğümlenirken tabaklarda soğuttuk yemeklerimizi.

Bekle biraz sabah olsun! Daha sana aldığım çiçek tomurcuğa durmadı, yaz güneşinin pırıltılı sıcaklığını tatmadı. Beni ne ara unutacak kadar sevdin de, vazgeçtin.

Sevmenin tende bıraktığı sarhoşluğa alışamazken, gül goncasına benzeyen dudaklarını kaç kez öptüğümü ezberleyemedim henüz. Ne ara bırakıp gitme faslına eriştik, sen beni ne vakit sevmez oldun.

Bekle biraz sabah olsun bari, bir gece daha yaramı sar. Gözlerimin ışığını hemen çalıp gidecek, boynu bükük bir çocuk gibi terk mi edeceksin…

• Semra Şenol