Kalpten Çıkan Kalbe Döner

Yüreği sevgiyle yoğrulmuş insanoğlu, ne vakit cahilliğine sığınıp zulümkâr oldun. Açı görürken nasıl karnı tok uyuyabildin, sırtı duvar görmeyen başında tavanı olmayanı nasıl unutabildin?

Dilim benim cevherimdir dedin, ağzından çıkanı hiç dinlemedin. Konuştukça açılan dil yaralarını görmedin mi? Gönülden gelen dostluk adına kalpten çıkan kalbe döner bilmedin mi, bundan mı tevazu gösteremedin.

Yaratılmışların en güzeli, en zeki olanı sen değil miydin Ey Ademoğlu! Verilen vicdanı susturup, yardıma muhtaç olandan elini sakındın. Para denilen kağıda tapar olup, gözlerdeki yaşı silmedin.

Paylaşmak sevgiyi çoğaltır, kalbe dokunmak yaraları kurutur. İhlasla söylenen temiz doğruyu doğurur, şaşma!…

• Semra Şenol