Masaldan Öte — AL TAKKE VER KÜLAH AŞK

Masal gibi bir rüyadayım her an bembeyaz kanatlarım çıkabilir, peri tozları içinde prensese dönüşebilirim. Güneş beni artık yakmaz, bulutlar ayaklarımın altına serilir, Uğur böcekleri bana hep şans getirir.

Böylesi uhrevi bir mutluluğa nasıl nazar değer, hangi kem göz hasetinden çatlar, kimin kötü duasına denk gelirim umurumda değil. Dedim, dedim ama ağzımın payını yine aldım. Bana kıçıyla gülen kader bu sefer ayağıma öyle bir çelme taktı ki nasıl yerden kalkabilirim, tekrar nasıl adım atabilirim bilmiyorum.

Her şey nasılda güzel başlamıştı oysa, kim tahayyül edebilirdi böyle bir sonu. Son mu dedim, hayır benim sonum böyle olmayacaktı. Aşkın kıymetini bu denli kavramış, iliklerime kadar sağanak yağmuru yemişken göz yaşlarım nasıl intihar edebilirdi?

Uyan sevgilim, ant olsun üzmem seni.

Kanatlarına zeval vermem, daha gökten düşen üç elmayı bölüşmedik ki?

İki gönül bir olduktan sonra samanlık seyran olur derlerdi, şimdi gözlerini kapatma sırası değil.

Uğur böceğim, hani bana mutluluk getirecektin?

Hikayenin devamı https://www.wattpad.com/750117224-al-takke-ver-k%C3%BClah-masaldan-%C3%B6te-18-b%C3%B6l%C3%BCm